من خدایی دارم که در این نزدیکی است
مهربان
خوب
قشنگ
چهره اش نورانی است
گاهگاهی سخنی می گوید با دل کوچک من
ساده تراز سخن ساده من
او مرا می فهمد
او مرا می خواند
نام او ذکر من است
در غم و در شادی
چون به غم می نگرم
آن زمان رقص کنان می خندم که خدا یار من است
که خدا در همه جا یاد من است
او خدایی ست
که مرا می خواند
مطلب را به بالاترین بفرستید
No comments:
Post a Comment