آینده ایران بدون اینترنت چگونه است

 

 
 

از این به بعد باید شاهد این باشیم که وقتی کسی میخواهد ایمیلش را چک کند زنگ بزند به عمه جانش در خارج کشور و با دادن شناسه و اسم رمز از او بخواهد برایش ایمیل‌هایش را یکی یکی پشت تلفن بخواند و آنهایی را که لازم است جواب بدهد و آنهایی را که بدرد نمیخورد پاک کند

حالا تصور کنید عمه جان ایمیل شما را باز کرده و از اون آگهی‌های معروف قرص ویاگرا و یا کرم حجیم کننده و دراز کننده را بخواهد برای شما پشت تلفن بخواند. ببینید چه الم شنگه عظمایی به پا میشود

از این به بعدهر مسافری که میخواهد به خارج کشوربرود در فرودگاه حتما چند نفر از او خواهند خواست که : قربان دستت اگر زحمتی نیست وقتی به اینترنت وصل شدی برو توی فیس بوک من و اسم این خانم را اد کن ولی قول بده بالاغیرتن ما را دور نزنی‌ها

بعضی‌ها هم تعطیلات آخر هفته بجای اینکه به شمال بروند با اتوبوس میروند ترکیه تا با اتصال به اینترنت توی گوگل سرچ کنند و جواب سوالاتی را که در ذهن دارند در اینترنت پیدا کنند. اینطوری هم فال است و هم تماشا. البته دانشجویان و محققان و اساتید نیازی به اینترنت نخواهند داشت. این دسته از افراد سوالاتشان را میتوانند مکتوب کنند و به وزارت خارجه بفرستند تا آنها از طریق نمایندگی‌هایشان در خارج کشور نیابتا به اینترنت وصل شوند و جواب سوالاتشان را برایشان تهیه کنند

بد نیست از حالا برویم توی کار دلالی نمایندگی ارتباط اینترنت. یعنی مثلا هزار تومن بگیریم ایمیل مردم را برایشان چک کنیم. دو هزار تومان بگیریم بجای آنها یوتیوب را نگاه کنیم. سه هزار تومان بگیریم بجای انها با دوست دخترشان در لوس آنجلس چت بکنیم. خلاصه بیزینس خوبی خواهد شد